Piotr Kardyś
("Projektor" - 5/2014)
Kolejna
monografia miasta (cyt. s. IX: […] dały impuls (w domyśle wydarzenia) do
przygotowania przedstawianej, kolejnej już monografii Kielc), o iście
monumentalnym wyglądzie zewnętrznym (25x34 cm), została przygotowana przez
zespół autorski liczący ponad 30 osób!
Już ten fakt każe z uwagą przyjrzeć się dziełu, które z
zamierzenia miało wypełnić istniejącą na regionalnym – ale nie tylko – rynku
wydawniczym lukę, jaką był brak w pełni nowoczesnej i uwzględniającej aktualny
stan badań, monografii historycznej najważniejszego od XIX w. miasta regionu
świętokrzyskiego. Od bardzo dobrej, na ówczesne czasy, książki autorstwa Jana
Pazdura minęło bowiem ponad 40 lat!
Zespół
redakcyjny przyjął zasadę chronologiczno-problemową, co biorąc pod uwagę
charakter opracowania, jest rozwiązaniem dobrym. Całość rozpoczynają rozważania
nad środowiskiem geograficzno-przyrodniczym, m.in. to dzięki bogactwom
naturalnym możliwy był cywilizacyjny rozwój regionu. Archeologia Kielc jest od
pewnego czasu „karmiona” nowymi odkryciami, których interpretacje zmieniają –
choć nie bez oporu – obraz Kielc wczesnośredniowiecznych. Chata na placu przed
kościołem św. Wojciecha, relikty osady targowej, płytki ceramiczne z wnętrza
kolegiaty (XIII w.), to tylko niektóre poruszane zagadnienia, stawiające
początki osadnictwa w nowym świetle. Dopełnieniem tej części jest omówienie
rozwoju przestrzennego i zabudowa Kielc od ich zarania do współczesności.
Następna
część zatytułowana „Kielce Biskupie” prezentuje rozważania nad osadą, później
miastem, jako własnością biskupów krakowskich od momentu pojawienia się Kielc w
źródłach do XVIII w. Do ważnych i poruszonych w pracy zagadnień należą:
kapituła kielecka w średniowieczu, jej skład i uposażenie; lokacja i rozwój
miasta do połowy XVI stulecia; geneza i symbolika herbu Kielc; władze miejskie
i ich struktura, rozwój gospodarczy z wykorzystaniem bogatych złóż kruszców w
XV-XVIII w. i klęski elementarne; fragmenty z codziennego życia dawnych
mieszkańców, efekty reformy potrydenckiej, wyraźnie zaznaczające się w mieście
będącym własnością biskupów, życie religijne w parafii kolegiackiej oraz
osiemnastowieczne dzieło naprawy gospodarczej miasta, głównie w oparciu o
górnictwo i hutnictwo; Seminarium Duchowne i szkolnictwo średnie w XVIII w.;
kolejna próba odbudowy kruszcowego zagłębia w końcu XVIII w. i kres miasta
kościelnego. Tą część zamyka charakterystyka dziedzictwa kultury Kielc od
zarania ich dziejów do końca XVIII w. Czytelnicy znajdą tu informacje o
katedrze, kościołach św. Wojciecha, św. Karola Boromeusza, św. Leonarda,
szpitalu Sióstr Miłosierdzia i Pałacu Biskupów Krakowskich.
Dziewiętnastowieczne
dzieje Kielc omówione zostały na przykładzie: podziałów administracyjnych
zaboru austriackiego, Szkoły Akademiczno-Górniczej – pierwszej polskiej uczelni
technicznej; usytuowania w Kielcach stolicy województwa w 1816 roku; postawę
kielczan wobec powstań narodowych; mniejszości narodowych niemieckiej i
rosyjskiej oraz społeczności żydowskiej; rozwój gospodarczy od rzemiosła do
fabryki i kolei żelaznej; szkolnictwo kieleckie i szkoły średnie rządowe; życie
religijne; życie kulturalne; sztuki plastyczne i architektura; życie muzyczne;
życie teatralne; zarys historii lecznictwa; Towarzystwo Ochotniczej Straży
Pożarnej w latach 1873-1885 (sic!?); kieleckie „miasto umarłych” (rzecz dotyczy
sztuki sepulkralnej).
„Burzliwy
początek wieku” to tytuł kolejnego rozdziału traktującego o okresie od pocz. XX
w. do roku 1918. Zawarto w nim szkice dotyczące wydarzeń militarnych z lat
1914-1918, udziału kielczan w legionach, kształtującym się życiu politycznym w obliczu
nadchodzącej niepodległości i tradycyjnie tzw. życiu codziennemu.
Następny,
„Dwudziestolecie międzywojenne”, przynosi informacje składające się na obraz
Kielc, jako miasta wojewódzkiego, w którego życiu codziennym ważną rolę odgrywały
takie zjawiska, jak: funkcjonowanie garnizonu, rola samorządu wojewódzkiego i
miejskiego, sytuacja wyznaniowa, społeczność żydowska, szkolnictwo, oświata i
kultura, sport, przemysł, życie polityczne i społeczne.
Łatwo
się domyśleć, że narracja prowadzi w dalszej kolejności po losach Kielc w
okresie okupacji. Najważniejsze zagadnienia nie odbiegają w tym przypadku od
„polskiego” standardu: zagłada ludności żydowskiej, codzienna egzystencja okupowanego
miasta, ruch oporu i niemieckie represje, „polski” wrzesień i wyzwolenie
miasta.
W
ostatnim, „Kielce w okresie powojennym” znajdziemy informacje o samorządzie,
rozwoju gospodarczym, polityce kulturalnej, kościele kieleckim, szeroko
rozumianym życiu kulturalnym, szkolnictwie, oświacie, sporcie i rozwoju
przestrzennym miasta.
Z
pewnością ocena całości nie jest łatwa. Obok tekstów ciekawych i przynoszących
nowe informacje znalazły się rzeczy znane i niekoniecznie nadające się do
publikacji o charakterze monograficznym. Nie przystaje również do pojęcia
„monografia” forma narracji, raczej całość ma formę zbioru szkiców
popularnonaukowych, mogących stać się wstępem do szczegółowych studiów, na
które niewątpliwie Kielce zasługują, tak ze względu na swoją historię, jak bazę
źródłową i stan badań. Również format książki, obszerność i cena z pewnością
nie pozwolą jej dotrzeć „pod strzechy” kielczan.
Pozytywną
stroną publikacji jest zamieszczenie ciekawych ilustracji, chociaż
przyporządkowanie części z nich w określone miejsca w tekście może budzić
wątpliwości. Natomiast z całą siłą należy podkreślić fakt wydania tej
publikacji, a to z kilku powodów. Primo, jest to prezentacja środowiska kieleckich
badaczy, wcale licznego i zróżnicowanego ze względu na poruszaną problematykę.
Secundo, właśnie tak zróżnicowana problematyka może skłonić część
wybredniejszych czytelników do sięgnięcia po książkę. Tertio, zamieszczono
aktualną bibliografię do dziejów Kielc, co w dobie rozproszenia rynku
wydawniczego i nierzadko wątpliwej jakości baz internetowych jest wartością
samą w sobie. Quarto, kalendarium wydarzeń na pewno ułatwi „drogę” poszukującym
ważnych faktów z dziejów Kielc. A co najważniejsze, nigdy nie jest zbyt dużo
publikacji mogących budować wiedzę i dumę z własnej Małej Ojczyzny.
„Kielce
przez stulecia”, s. XVI+733, Muzeum Historii Kielc i Wydawnictwo Jedność,
Kielce 2014.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz